1. ابوالحسنی، فرحناز و ایزدی، ملیحه، 1389، کاربرد تکنیک تاپسیس در تحلیل و اولویت بندی توسعه ی پایدار مناطق شهری، جغرافیا و برنامهریزی محیطی، شماره 38، صص 83-100.
2. پور جعفر، محمدرضا، تقوایی، علی اکبر و کوکبی، افشین،1384، برنامهریزی کیفیت زندگی در مراکز شهری، تعاریف و شاخصها، جستارهای شهرسازی، شماره 12، صص6-13.
3. پورمحمدی، محمد رضا، 1387، برنامهریزی کاربری اراضی شهری، سمت، تهران.
4. چپ من، دیوید، 1384، آفرینش محلات و مکانها در محیط انسان ساخت، ترجمه: شهر زاد فریادی و منوچهر طبیبیان، انتشارات دانشگاه تهران.
5. حبیبی، سید محسن،1382، چگونگی الگو پذیری و تجدید سازمان استخوان بندی محله، نشریهی هنرهای زیبا، شماره 13، صص 32-39.
6. ربانی خوراسگانی، علی و کیانپور، مسعود، 1386، مدل پیشنهادی برای سنجش کیفیت زندگی: مطالعهی موردی: شهر اصفهان، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی، شماره 15، صص 108-67.
7. روابط عمومی شهرداری و شورای اسلامی شهر جویبار، 1389، دستاورد جویبار، کانون آگهی و تبلیغات نقش جهان.
8. سازمان مسکن و شهرسازی استان مازندران،1382، طرح توسعه و عمران شهر جویبار، جلد یک، وضع موجود و تجزیه و تحلیل و استنتاج از بررسیهای مهندسین مشاور بعد تکنیک.
9. ستاری، محمد حسین ومنصوریان، حسین،1388، توسعه و سنجش شاخصهای کیفیت زندگی شهری (مطالعهی موردی: شهر نورآباد، استان لرستان، مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، شماره 2، صص87-110.
10. سیف الدینی، فرانک، 1388، فرهنگ واژگان برنامهریزی شهری و منطقهای، چاپ دوم، انتشارات دانشگاه شیراز.
11. عزیزی، محمد مهدی،1385، محلهی مسکونی پایدار: مطالعهی موردی نارمک، نشریهی هنرهای زیبا، شماره 27، صص 46-35.
12. قاسم زاده، علی، 1384، تأثیر مشاوره شغلی به شیوهی نظریهی سازگاری شغلی دیویس بر کیفیت زندگی کارکنان شهرداری اصفهان، پایان نامه کارشناسی ارشد رشتهی مشاوره گرایش شغلی، دانشگاه اصفهان، گروه مشاوره.
13. کلانتری، خلیل، 1380، برنامهریزی و توسعه منطقهای (تئوریها و تکنیکها)، انتشارات خوشبین، تهران.
14. گروسی، سعیده و نقوی، علی،1387، سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی در شهر کرمان، فصلنامه رفاه اجتماعی سال هشتم، شماره 30 و31، صص 82-61.
15. محمدی، جمال،1381، تحلیلی بر مفاهیم کمی و نقش آن در برنامهریزی شهری و منطقهای، مجلهی فضای جغرافیایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، سال دومَ، شماه 5، صص 62-41.
16. موسوی، مینو، 1380، محیط زیست و کیفیت زندگی شهری در نیورت، فصلنامه شهرداریها، دوره 3، شماره 27، 43-41.
17. Commins RA., 2005, Moving From the quality of life cincept to a theory, Jornal intellectual disability reaserch, Vol 49, pp 699-709.
18. Dissart, J. Deller, S., 2000, Quality of Life in the Planning Literature, Journal of Planning Literature, Vol 15, pp 135-161.
19. Filkins,J,c.Allen,7S.cordes, 2004, Predicting Commuting Satisfaction Among Rural Residents: An Integral Model, center for Rural Commuting Revitalization and Development, University of Nebroska- Lincoln,jornal series no. 12451.
20.Tuan seic, F., 2000, subjective assessment of urban quality of life in Singapore,Habitat international, Vol 24, pp 31-49.
21. king CR,H., 2003, Quality of life from Nursing and patient perspective, Jones and Bartlett publishers. Massachusettes.
22. Mc crea, r., tung-kai, S., and Robert Stimson., 2004, Midelling urban quality of life in south east Queensland by linking subjective and objective indicators, 28th Australian and New Zealand regional Science Associaion International annual Conference, Wollongong, Nsw 28th September .
23.Schalock, R.L., 2003, The Concept of Quality of Life: what we know and do not know, Jornal of Intellectual Disability Research, Vol 48(3), 203, P16.
24. Schneider,M., 1976, The Quality of Life and Social Indicators Research, Public Adminstration Review, Vol 36, (30:297-05).
25. Zebardast, E.,2009, the housing domain of quality of life satisfaction in the Spontaneous settlements on the Tehran metropolitan fring, Social Indicators Research, 90.
)